Reactie na behandeling

behandelingSoms krijg ik van mensen een vraag na een behandeling. Gelukkig stellen ze deze vraag! De vragen gaan dan met name over fysieke of emotionele verschijnselen die kunnen ontstaan na een behandeling. Dat is niet voor iedereen altijd merkbaar of wordt niet gelinkt aan de behandeling. De verandering kan positief zijn, doordat iemand meteen beter slaapt, hoofdpijn weg is of iemand meer energie heeft. Er zijn veel veranderingen mogelijk.

Ik heb bv een jong meisje behandeld die langdurig last had van blaasontstekingen. Ze had lange tijd last van zeurende buikpijn. Na de behandeling kreeg ze ineens een dag koorts. Dit was de reactie van het lichaam om de afvalstoffen op te ruimen wat er los kwam tijdens de behandeling. Haar moeder begreep dit gelukkig en heeft de koorts niet bestreden met paracetamol. Na de koorts heeft het meisje geen buikpijn meer gehad en kunnen we de volgende behandeling verder om haar blaasontstekingen dieper los te laten.

Er kwam ook een moeder met haar zoon die niet lekker in z’n vel zat, met name op school. Deze jongen was zichzelf niet meer. Hij was aangepast, ik mocht z’n energie herstellen, zodat hij zich weer veilig kon voelen om zichzelf te zijn. Na de behandeling werd hij wat drukker in z’n gedrag, ging zich ineens meer uiten en ook zeggen wat hij wel en niet wilde. Dit uiten verliep nog niet altijd op een positieve manier, ook wel even wennen voor iedereen. Het is een reactie die kan ontstaan na de behandeling. Als je lange tijd niet jezelf bent kun je ineens voelen het nu wel te willen zijn. De volgende behandeling gaan we verder en gaan we o.a werken aan het positief leren uiten.

Een sessie /behandeling kun je eigenlijk vergelijken met het werken aan een ui. We werken laag voor laag. Niet alle lagen gaan er tegelijk af, dat zou niet gaan. Het gebeurd altijd stap voor stap in ieders eigen tempo. Het lichaam zoekt altijd naar evenwicht en balans. Het testen werkt heel fijn, omdat iedere energie van iemand precies aangeeft wat er mag op dat moment mag gebeuren.

Toen ik nog werkte als verpleegkundige in het ziekenhuis in Rotterdam mochten we ook een zwerver niet meteen helemaal wassen en schone kleding van het ziekenhuis aandoen. Hoe fijn en goed dat iedereen ook leek. Het ging altijd stap voor stap..