Kinderen weer begrijpen.

Het is eenvoudig om van makkelijke kinderen te houden…
 
Het is een uitdaging om van moeilijke kinderen te houden…
 
Wil je ook je kinderen weer leren begrijpen? Weet je soms niet wat je kind nodig
 
heeft? Heeft je kind gedrag waar je je geen raad mee weet? Lichamelijke klachten
 
waar geen oorzaak voor te vinden is of waar je niks mee kunt?
 
Gooi het over een andere boeg! Help je kind en help jezelf!
 
Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je steeds krijgt..
Het is zo mooi om te beseffen dat kinderen met hun gedrag, emoties en ook lichamelijke klachten ons iets willen
 
zeggen. Ze willen ons iets in fluisteren. Ons iets duidelijk maken. Jou kind wil misschien graag dat jij iets inziet,
 
doorvoeld of anders doet en geeft jou de nodige aanwijzingen.
 
Onze kinderen zijn bij uitstek onze meest liefdevolle en directe spiegel.
 
Toen ik besefte hoe de vork in de steel zat, heeft me dat enorm geholpen om zelf verder te kunnen groeien. Het
 
heeft me handvatten gegeven en het heeft me geholpen met een andere blik naar m’n zoon te kijken. Minder
 
ergernissen, want ohh wat kan ik boos worden op dat wat me spiegelt en dat wat ik juist niet meer wil zien.
 
Het blijft een leerproces en gaat met vallen en opstaan, maar het verrijkt m’n leven en dat van m’n gezin!
 
Dat gun ik jou ook!
 
Een aantal weken geleden kwam er een moeder naar me toe met een vraag over haar zoon van 16 jr die niet goed
 
eet.Hij heeft gewoon geen honger, zei ze tegen me. Ze geeft aan dat ze zich zorgen maakt, omdat hij wel snel groeit
 
en heel actief is. Het gaat nu al maanden zo, zegt ze..Ik vertel de moeder dat voeding staat voor alles wat we via
 
de aarde krijgen, wat je tot je wilt nemen.De energie van moeder aarde.Waar de moeder symbool voor staat.Ze
 
krijgt even een gevoel dat ze iets niet goed doet. Geef ik hem dan te weinig?, vraagt ze.Het gaat hier niet om goed
 
of fout, het gaat hier om energie. Je geeft hem niet bewust te weinig, je wil hem juist voeding geven, anders zou je
 
je geen zorgen maken.Ik vraag haar hoe het zit met haar eigen voedingspatroon en het contact met haar eigen
 
moeder.Het contact met je moeder toen jezelf 16 jr was en het contact nu?Ze verteld dat ze zelf juist altijd heel veel
 
honger had, maar dat ze contact met haar moeder mistte vroeger. Er was weinig aandacht voor haar, zo heeft ze
 
dat ervaren.Ik vraag haar hoeveel aandacht ze nu voor haar zoon heeft. Ze geeft aan dat ze hem juist heel veel
 
aandacht geeft. Ze wil voorkomen, dat hij zich net zo gaat voelen als zij vroeger, dus geeft ze hem veel aandacht.
 
Ik leg haar uit dat met de extra aandacht dezelfde achterliggende energie zit, als met te weinig aandacht. Je wilt
 
namelijk iets voorkomen, pijn en daar zit je eigen pijn nog aan vast. Dat is voelbaar voor je kind.Ze reageert direct
 
met een emotie en begint te huilen, de oude pijn mag nog losgelaten worden. Je hoeft niet zo je best te doen, het
 
is goed, hij voelt hoeveel je van hem houdt.Nu vraag ik haar nog of ze kan aangeven in welke situaties haar zoon
 
zo weinig eet. Ze geeft aan dat dit vaak samengaat als hij veel bezig is met de buitenwereld. Als hij met vrienden of
 
vriendinnen is, of als hij weet dat ze zo komen of een afspraak heeft. Oke, het lijkt dus dat hij de buitenwereld
 
makkelijk voor laat gaan? Dat de buitenwereld hem druk geeft?Ik vraag haar hoe dat bij haar is, hoe sta jezelf in
 
contacten met anderen? En hoe was dat vroeger? Ze geeft aan dat ze dat heel erg herkent. Ik moet er goed op
 
letten dat ik eerst voel wat goed voor mij is en voel wat ik zelf wil, geeft ze aan.En hoe het vroeger was, ja ik was
 
altijd erg bezig met de behoefte van de ander.
 
Was je soms ook veel bezig met de behoefte van je moeder?, vraag ik..
 
Om misschien toch een soort contact te krijgen die je mistte?Meteen komen er weer tranen en voel ik dat ze
 
precies begrijpt wat ik bedoel.Het hele voedingsverhaal begint dus bij de moeder.. En misschien zelfs nog verder
 
terug in de lijn van oma?Deze uiteenzetting van het probleem van haar zoon, geeft zoveel bewustwording bij haar,
 
dat dit de eerste stap is naar verandering. Ik geef haar het advies dit verhaal met haar zoon te bespreken. Deze
 
inzichten kunnen voor kinderen zo helend zijn en geven direct verbinding in de moeder kind relatie.Het gaat hierbij
 
om het delen van kwetsbaarheid.
 
Altijd afgestemd op de leeftijd van je kind natuurlijk. Wat je hiermee doet is je kind erkennen in z’n probleem.Ik
 
herken je probleem, ik heb er zelf ook mee geworsteld en soms nog steeds. Het is tijd om het los te
 
laten. Dankjewel dat je me dit laat zien. Zo kunnen we het samen gaan loslaten.. We helpen elkaar!
 
 
 
Wil jij ook op een andere manier leren kijken naar je kind? Je kind weer leren begrijpen?
 
Maak dan nu een afspraak!  1 sessie maakt al de verandering…
 
Ik help je graag verder!