De helende kracht van verbinding
De helende kracht van verbinding!
Er kwam een cliënte, Maria in de praktijk en ze vertelde me zoveel last te hebben van allerlei vage lichamelijke en emotionele klachten,
hoofdpijn, moe, pijnlijke spieren en gewrichten, zich niet goed genoeg voelen en een regelmatig terugkerend eenzaam gevoel.
Maria werkt heel hard op een druk kantoor en is verder ook vrouw en moeder.
Toen ik haar zag was het totaal niet aan haar te zien dat ze zo moe was, ze zag er goed en verzorgd uit en maakte een sterke indruk.
Toen ik haar daarmee confronteerde, begon ze meteen te huilen.
Dat was nou net het probleem, gaf ze aan. “Niemand weet eigenlijk echt hoe ik me voel”.
“Ik hou me sterk en loop gewoon altijd door. Kom op, niet zeuren”!
Ze was zo opgegroeid en wist eigenlijk niet beter. Ik vroeg haar of haar man wist hoe ze zich voelde.
Zelfs tegen haar man zei Maria geregeld dat het prima ging en haar man vroeg ook niet door. Goed is goed.
Maria gaf wel aan dat ze al langere tijd weinig leuke dingen deden samen, ze had er gewoon weinig tijd voor en de zin was er ook niet echt.
Haar man nam hiertoe ook geen initiatief.
Ik regel ook altijd alles in huis, vertelde ze, voor de kinderen, afspraken.
Je houdt al heel lang alle ballen hoog en dat gaat ook al heel lang goed, zei ik haar.
“Waarom gaat het nu niet goed meer”?, vroeg ze. “Ik zou willen dat ik het gewoon weer kon net als altijd”.
‘Kom je daarvoor bij mij”?, vroeg ik haar. “Ja eigenlijk wel”, was haar antwoord.
Ik begreep haar heel goed. Hoe vaak vinden we het niet lastig als we gestoord worden door lichamelijke klachten en emoties.
We zijn gewend niet teveel naar onze emoties te luisteren. Die stoppen we weg in een emotie kast en denken het daarmee niet meer te voelen.
Maar met het negatieve wegstoppen, blokkeren we ook de positieve emoties. Het zit altijd aan elkaar vast.
We hebben allemaal wel eens een boosheid of verdriet weggeslikt. Maar is het daarmee weg? Het kwam er wellicht later uit als een snauw tegen je kind of naar je man/vrouw.
Lichamelijk klachten zijn al helemaal vervelend en daar willen we zo snel mogelijk van af.
Zelfs vaak het liefst dat het gauw opgelost wordt zonder te weten waarom ze eigenlijk ontstonden.
We willen snel op dezelfde weg verder kunnen. We voelen druk.
We hebben haast en moeten door..
Maar realiseren we ons dat door geen verbinding met onszelf er juist lichamelijke klachten ontstaan?
Als er iets is wat onze immuniteit versterkt is het verbinding.
Terug naar m’n cliënte. Maria
Wat er aan de hand was, is dat Maria naar de buitenwereld toe een ander gezicht had, dan hoe ze zich daadwerkelijk voelde.
Ze wilde het beeld wat ze van zichzelf had en wat de buitenwereld ook had van haar, zo houden.
Ik kan het aan, ik ben een sterke vrouw en het gaat goed.
Wat ze daarmee doet is het contact met haar gevoel buitensluiten.
Maria ging de verbinding missen met zichzelf en dus ook met haar omgeving.
Ze ging zich eenzaam voelen.
Om verbinding te hebben met je omgeving is het van belang, verbinding te hebben met jezelf.
Ik moet altijd sterk zijn en ik doe het nooit goed genoeg, speelde door haar hoofd.
Maar ze voelde ook dat haar man haar maar weinig zag en waardeerde.
Daar hoef ik ook niet veel van te verwachten, was haar gedachten.
Waar kwam dit patroon bij Maria vandaan? Wat vind ze zo eng of moeilijk om te voelen?
Wat heeft ze nodig om haar kwetsbaarheid te laten zien?
Hoe zit het met haar vrouwelijke kracht?
Maria mocht leren te gaan zeggen wat ze voelde i.p.v het weg te stoppen en gewoon door te lopen.
De kunst voor haar was om haar gevoelens eerst voor zichzelf te erkennen, ze te leren zien en verwoorden en het daarna stap voor stap met haar omgeving te gaan delen.
Te beginnen bij haar man.
Maria zou bv als ze thuis komt van de sessie kunnen vertellen tegen haar man wat er aan de hand is met haar.
Dat is al een hele uitdaging op zich..
Maria kan aangeven dat ze mag gaan leren luisteren naar haar gevoel en haar gevoel wil gaan delen, als eerste met haar man.
Dat ze uitlegt al langere tijd onder druk te leven en dit zelf niet wil toegeven, uit angst om zwak te zijn.
Dat ze haar man mist en ook het samen leuke dingen zou willen doen.
Ze kan haar man vragen of hij haar hierbij wil gaan helpen.
Als haar man dan vraagt, “hoe dan”? Kan ze zeggen, “door naar me te luisteren en me uit te nodigen en te vragen, als ik toch weer zeg alles gaat goed, wat er dan goed is”
“En wil je me zeggen als ik weer teveel doorga en aan het rennen ben”?
Maria heeft dit vervolgens gedaan en vertelde me het volgende..
Mijn man keek me aan en glimlachte een beetje.
Hij zei dat hij blij was dat ik dit aangaf.
Hij zag het al veel langer dat ik maar doorging en mistte ook de gezelligheid met mij. maar kreeg meestal een snauw als hij er iets van zei.
Mijn man gaf aan dat hij hoopte dat ik weer een beetje liever en gevoeliger werd, net zoals ik vroeger was..
Elkaar steunen is fijn, het geeft verbinding. Het altijd maar sterk zijn voor jezelf en de ander geeft ongelijkwaardigheid. Het delen en uitwisselen maakt gelijkwaardig.
Een relatie wordt sterk door het uitwisselen in gevoel en een gezonde balans tussen geven en nemen.
En… Jezelf kwetsbaar opstellen geeft de ander de gelegenheid het ook te doen.
Dat geeft direct verbinding i.p.v jezelf sterk houden en al je gevoelens wegstoppen.
Verbinding met jezelf ontstaat als je je eigen gevoelens erkent en durft te zien, ze kan accepteren en vooral liefhebben.
Zo ontstaat er ook ruimte voor verbinding met de ander, door bv je gevoelens te delen.
Het is soms zo lastig om ons kwetsbaar op te stellen. Dat geldt voor zowel mannen als vrouwen..
Maar achter deze kwetsbaarheid zit onze grootste kracht.
Durf jij ook je kwetsbaarheid om te zetten in kracht?
Je bent het waard! Erken jezelf met alles wat in je leeft!