Onbedwingbare eetbehoefte in relatie met een tekort /schaarste aan voeding van je voorouders

 

voedingEr is de laatste tijd veel aandacht voor overgewicht met name bij kinderen. Maar ook bij volwassenen is het, zeker het begin van het nieuwe jaar altijd weer een terugkerend item. Teveel aan gewicht en het lastig kwijtraken kan met heel veel verschillende dingen samen hangen. Iedereen weet inmiddels dat gezonder eten en meer bewegen goed kunnen helpen. Maar als dat nu niet lukt, is het goed om toch eens verder te kijken naar diepere oorzaken van onbedwingbare eetbehoeften of het niet kunnen kwijtraken van gewicht. Soms weet je ze zelf echt wel waarom je teveel eet, je eet iets weg, vaak is dat een emotie. Maar waarom is het toch zo lastig om er dan mee te stoppen? Wat heb je nou eigenlijk nodig om hier mee te stoppen? Discipline voor jezelf, maar als het dan nog niet lukt, kun je echt een hekel krijgen aan jezelf. Het kan dan helpen om dieper te gaan kijken

Het is aan de orde van de dag dat kinderen tobben met teveel aan gewicht en daar zelf ook last van hebben, omdat ze zo een slecht zelfbeeld ontwikkelen of gepest worden, niet makkelijk kunnen sporten etc.. Er is ook een groep jongeren die een enorme snoep of eetbehoefte hebben. Ze geven veel geld uit aan eten. Vaak is dat een grote hoeveelheid eten wat goedkoop is. De kwaliteit van het eten laat vaak te wensen over, maar het vult en geeft op de een of andere manier voldoening. Er is ook een groepsgevoel, we eten met elkaar. Waarom doen zoveel kinderen dit? Het is niet voor iedereen hetzelfde, het blijft van belang om dit per persoon uit te zoeken om daarmee een patroon te kunnen doorbreken.

Ik zag Eva in de praktijk, een vriendelijke meid van 14 jr die kampte met een enorme eetbehoefte zo nu en dan. Het was duidelijk een probleem geworden. Ze kocht regelmatig een flinke zak snoep en smokkelde die mee naar boven. Het was haar niet vreemd om deze zak in een middag en avond leeg te eten. Als de zak in de avond nog niet leeg was, legde ze nog wat klaar voor als ze in bed lag.  Stilletjes peuzelde ze dan de resterende snoepjes op.. Haar moeder vond dan regelmatig de andere dag snoep papiertjes op de meest vreemde plekken in haar kamer.         Eva had niet echt overgewicht, maar voelde zich wel vaak moe of juist hyperactief, had last van acne en regelmatig terugkerende blessures en gewrichtspijn.

Tijdens het testen bleek dat haar onbedwingbare eetbehoefte samenhing met een overgenomen emotie uit de familie lijn van haar vader.Een diepere emotie die ze met zich meedroeg en waar ze zich niet bewust van was. Het was de emotie van angst om tekort te hebben. In de familie van haar vader had haar opa de oorlog meegemaakt en het hele gezin had veel honger gehad. Haar opa is zelfs ondervoed geweest in de oorlog en werd in een ander gezin bijgevoed. Dat deze emotie een bijdrage leverde aan haar onbeheersbare drang naar snoep en eten gaf haar veel emotie, ze werd er even verdrietig van, maar tegelijk was het een enorme opluchting.. Ze begreep nu eindelijk de druk van de enorme drang naar snoep en eten die vaak onbeheersbaar was. Als je je niet bewust bent van deze overgenomen emotie, kun je het ook niet loslaten. Ook voor haar moeder was dit een opluchting. Het betekende niet dat alles meteen over was, maar het geeft wel te kennen dat we beheerst kunnen worden door oude gevoelens of trauma’s van onze voorouders. De moeder van Eva gaf aan, dat ook haar man, de vader van Eva de drang naar eten vaker liet zien.

Overgenomen gevoelens worden van generatie op generatie door gegeven, totdat iemand zich bewust wordt en het patroon kan doorbreken. Het is ook een tijd waarin er veel oude emoties opgeruimd mogen worden vanuit familie lijnen. We hebben dit allemaal, het is wat het is en wat we mee krijgen met onze geboorte in deze familie. De emotie vanuit de familie resoneert ook altijd met een gevoel binnen in jou. Zo kun je jezelf bevrijden van eigen emoties en je werkt nog voor de familie ook. Het mes snijdt aan 2 kanten.

Voor Eva mocht ik o.a. haar schildklier, haar vertrouwen versterken en zo kon ze haar oude overgenomen trauma los gaan laten, de angst om tekort te hebben. Ook had haar lichaam last van verzuring, dat gewrichtspijn veroorzaakte. Zoet geeft zuur. Met een aantal celzouten kon haar zuur/base balans hersteld worden. Eva is een aantal keer geweest voor behandeling en verdere bewustwording. Het is ongelofelijk fijn dat het een stuk beter gaat met haar. Ze voelt zich zoveel fijner in haar zelf en heeft weer grip op haar gevoelens en emoties.. Ze voelt zich energieker en heeft geen gewrichtspijn meer.